Tijdens een college werd Spangas als voorbeeld genomen om
iets uit te leggen. De doelgroep van Spangas bestaat uit kinderen die op de
basis- en middelbare school zitten, studenten vallen dus echt buiten deze
doelgroep. Toch verbaasde de docent zich, en ik ook, over de Spangaskijkers
onder de studenten. In een klein van groepje van zo’n 15 studenten, waren er
toch zeker 6 die Spangas keken. Ik kijk zelf ook naar Spangas maar waarom
eigenlijk?
Kritiekpunten
Ondanks dat ik Spangas erg vermakelijk vind, heb ik ook
kritiek op Spangas. Zo worden de verhaallijnen toch wel erg dramatisch. Het
begint namelijk met een jongen die homo is maar dan blijkt dat er op die
middelbare school al een stuk of 10 jongens uit de kast zijn. Bisexueel zijn is
ook de normaalste zaak van de wereld. Toch wordt het extremer. Hij krijgt
meerdere relaties en gaat samen met een vriend van hem make-up dragen. En dan
heb ik het niet over een beetje oogpotlood! Nepwimpers, mascara, lipgloss,
oogschaduw, niets is daar te gek. Een tweede punt van kritiek is de kwaliteit
van de acteurs en de casting. Ik ben regelmatig verward want de acteurs zijn
minimaal 18 jaar en sommige zijn zelfs al 25 terwijl ze nog op de middelbare
school zitten! Ze zien er gewoon niet uit als middelbare scholieren en om de
acteurs een jongere uitstraling te geven, krijgen ze hello kitty kleding aan en
maken ze K3 kapsels. Het acteerwerk is ook niet van zo’n hoog niveau en is soms
gewoon slecht. Dat kan mij erg irriteren en dat vind ik jammer want daardoor
kan ik me soms niet interesseren in verhaallijnen omdat ik me gewoon zit te
irriteren.
Succesfactoren
Ik ben er achter gekomen dat Spangas een goed voorbeeld is
voor zowel pubers, als voor mij en ander studenten van het MIC. Pubers kunnen
Spangas gebruiken als rolmodel. Zij kunnen zich identificeren met de personages
en hun eigen problemen voor bij zien komen. Zij kunnen dan zien hoe de
personages omgaan met deze problemen en kunnen daar zelf ook iets mee doen. Ook
is Spangas als mediaproduct een voorbeeld. Spangas is namelijk een sterk
crossmediaal product. Niet alleen is het een tv-serie, ook is er een tijdschrift
en een website. Het tijdschrift heb ik nog nooit gezien maar ik heb wel de
website gezien en de website vind ik een leuke aanvulling op het programma. Het
is interactief en het programma wordt persoonlijker gemaakt. Zo zijn er
dagboekjes van alle personages, quizen, foto’s en prijsvragen. De kijker wordt
goed naar de website gelokt, iedere aflevering eindigt namelijk met een filmpje
waarvan je de afloop op internet kan zien.
Spangas is kwalitatief dus niet zo'n goed programma. Het acteerwerk is vaak slecht en de verhaallijnen zijn soms onlogisch of erg onwaarschijnlijk. Toch is het leuk om naar Spangas te kijken. Voor de doelgroep die nog op de middelbare- of basisschool zit, dient Spangas als voorbeeld. Ze zien dingen die zij ook mee (gaan) maken. Voor studenten is het programma leuk door de herkenning die het programma biedt. Je bent weer een beetje terug op de middelbare school en herinneringen ophalen is altijd leuk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten